Η αρχαία Ελλάδα είναι η χώρα των μύθων, των ηρώων και των μεγάλων φιλοδοξιών. Εδώ, ανάμεσα στους επιβλητικούς ναούς και τον πολυκεφαλο Όλυμπο, τέθηκαν οι βάσεις αυτού που αργότερα θα γίνει σύμβολο παγκόσμιας αθλητικής ενότητας – οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Χρόνος των θρύλων: η ιστορία των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων και οι βαθιές ρίζες τους
Η αναγέννηση του Ολυμπιακού πνεύματος ξεκίνησε στην αρχαία Ελλάδα. Στη χώρα αυτή υπήρχε η ιδέα των θεών που έπρεπε να ικανοποιηθούν και των ανθρώπων που επεδίωκαν να γίνουν αξιόλογοι αυτής της θεϊκής τιμής. Οι πρώτοι αγώνες διεξάγονταν στην πόλη της Ολυμπίας, σε ιερό αφιερωμένο στον Δία, και είχαν ιερή σημασία. Σε μια εποχή όπου ο κόσμος κυβερνιόταν από μύθους και θρύλους, ο άνθρωπος προσπαθούσε να αποδείξει ότι μπορεί να υπερβεί τον εαυτό του, και αυτή η προσπάθεια εξελίχθηκε στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έγιναν αναπόσπαστο μέρος της ζωής των Ελλήνων – ένα μέρος όπου όχι μόνο αναδεικνύονταν ο ισχυρότερος, αλλά και επιδεικνύονταν σεβασμός προς τον αντίπαλο, προς την ίδια τη διαδικασία του αγώνα.
Υπήρχαν και άλλες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες: οι αγώνες διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια και διήρκεσαν πέντε ημέρες. Οι νικητές των αγώνων θεωρούνταν εθνικοί ήρωες, τους αποθέωναν, και μερικές φορές ακόμη και ανεγείρονταν αγάλματα προς τιμήν τους. Τα γεγονότα συμβόλιζαν την ενότητα, και ακόμη κατά τη διάρκεια των πολέμων, στις ημέρες των Ολυμπιακών Αγώνων υπήρχε ιερή ανακωχή – εκεχειρία, που επέτρεπε σε όλους τους συμμετέχοντες να έρχονται και να φεύγουν ασφαλώς.
Πώς όλα ξεκίνησαν: οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες και οι πρώτοι τους συμμετέχοντες
Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν μοναδικοί. Οι συμμετέχοντες θα μπορούσαν να είναι μόνο ελεύθεροι Έλληνες άνδρες. Αυτοί οι άνθρωποι εκπαιδευόντουσαν χρόνια και αφιέρωναν τη ζωή τους για να επιδείξουν την επιδεξιότητά τους στο τρέξιμο, τη βολή δίσκου και δόρατος, τον πάλη και άλλες διακρίσεις. Οι πρώτοι συμμετέχοντες δεν ήταν απλά αθλητές, θεωρούνταν κάτι μεταξύ ηρώων και ανθρώπων. Οι αθλητές αγωνίζονταν γυμνοί, υπογραμμίζοντας την ενότητά τους με τη φύση και την ειλικρίνεια του αγώνα.
Λίστα διακρίσεων:
- Τρέξιμο σε μία σταδία (192 μέτρα). Οι συμμετέχοντες, γυμνοί και ξυπόλητοι, ανταγωνίζονταν σε ειδικές διαδρομές του σταδίου. Ο νικητής θεωρείτο κάτι σαν εθνικός ήρωας, και το όνομά του καταγραφόταν στα αρχεία της ιστορίας.
- Βολή δίσκου. Κατασκευαζόταν από χάλκινο ή πέτρινο υλικό, και οι συμμετέχοντες προσπαθούσαν να το ρίξουν όσο πιο μακριά γίνεται. Αυτή η διάκριση απαιτούσε όχι μόνο φυσική δύναμη, αλλά και ακρίβεια τεχνική.
- Βολή δόρατος. Ήταν ελαφρύ και σχεδιασμένο για μακρινή βολή. Οι συμμετέχοντες χρησιμοποιούσαν ειδικές δερμάτινες ζώνες για καλύτερο κράτημα και αύξηση της απόστασης. Οι νικητές επέδειξαν εκπληκτική συντονισμένη κίνηση και ισορροπία.
- Πάλη ήταν μια διάκριση που επέτρεπε στους αθλητές να επιδείξουν τη φυσική τους δύναμη και την τακτική τους επιδεξιότητα. Ο στόχος ήταν να κάνουν τον αντίπαλο να ακουμπήσει το έδαφος με τους ώμους ή να τον εκτοξεύσουν έξω από την περιορισμένη περιοχή.
- Πεντάθλον. Το πεντάθλον περιλάμβανε πέντε αθλήματα: τρέξιμο, βολή δίσκου, βολή δόρατος, άλματα εις μήκος και πάλη. Το πεντάθλον θεωρείτο το πιο κύριο αγώνισμα, καθώς απαιτούσε από τον αθλητή να κατέχει όλες τις δεξιότητες ταυτόχρονα.
- Άλματα εις μήκος στην αρχαιότητα ήταν αρκετά ασυνήθιστα – οι αθλητές χρησιμοποιούσαν ειδικά βάρη (γυμνήτες), τα οποία ανέβαζαν κατά τη διάρκεια του άλματος για να δώσουν περισσότερη ώθηση στον εαυτό τους.
- Πυγμαχία. Οι αγώνες συνεχίζονταν μέχρι ένας από τους αντιπάλους να παραδοθεί ή να νοκάουτ. Οι αθλητές ενδύονταν τα χέρια τους με δερμάτινες λωρίδες,
Διοργανώνονται καλοκαιρινοί και χειμερινοί Ολυμπι
Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες παρουσιάζονται πολλά άθλημα, καθένα από τα οποία προσαρμόζεται για άτομα με διαφορετικούς τύπους αναπηρίας: κολύμβηση, μπάσκετ σε αμαξίδιο, αντίσταση, ξιφασκία σε αμαξίδιο και πολλά άλλα. Η κολύμβηση είναι μια πραγματική μάχη με το νερό, όπου οι αθλητές επιδεικνύουν δύναμη και συντονισμό, ενώ το μπάσκ